Bijensterfte

Bijensterfte is eigenlijk bijenvolken sterfte. In de winter of vroege voorjaar sterft het honingbijen volk. Dit wordt  ook wel verdwijnziekte of Colony Collaps Disorder (CCD) genoemd. Deze benamingen geven aan de er regelmatig bijensterfte optreedt zonder een duidelijke oorzaak, soms is het hele bijenvolk zonder duidelijke redenen verdwenen.

Wetenschappers over de hele wereld zijn verontrust over de hoge sterftecijfers en doen onderzoek naar de mogelijke oorzaken.

De meningen hierover waren en zijn nog steeds verdeeld, maar men raakt er steeds meer van overtuigd dat de sterfte wordt veroorzaakt door een COMBINATIE van oorzaken.

 Kort gezegd zijn er drie verschillende hoofdoorzaken aan te wijzen die bijdragen aan bijensterfte:

Pesticiden; groep van bestrijdingsmiddelen die erg giftig is voor bijen, met name een groep genaamd Neonicotinoiden

Onvoldoende of eenzijdig voedsel: Naast honing als energiebron (suiker) heeft een bij ook stuifmeel nodig. Dit dient als eiwit- en vitaminebron. Een tekort aan stuifmeel of eenzijdig stuifmeel (van slechts een enkele plant) leidt tot verzwakking van de gezondheid.

De combinatie van deze oorzaken; pesticiden en gebrek aan stuifmeel die de bijen verzwakken of vergiftigen, maken de bijen kwetsbaar voor diverse ziekten.

Wat is er tegen bijensterfte te doen?

Een ‘simpele’ oplossing is om het gebruik van pesticiden te verminderen of helemaal te verbieden. Bijen worden daardoor gezonder en vitaler. Lees ook geen bestrijdingsmiddelen. Voor alle wetenschappelijk informatie over bijensterfte zie:  www.bijensterfte.nl 

Voor een overzicht van drachtplanten zie:  www.drachtplanten.nl

Bestrijden van ziekteverwekkers: Het blijkt lastig om de Varroa mijt te bestrijden. Bovendien zijn de middelen om deze mijt te bestrijden vaak zo agressief dat een verkeerd gebruik tot averechtse gevolgen kan leiden. Andere ziekten als virussen en Nosema kunnen nog niet worden bestreden. Voor meer informatie over Varroa bestrijding zie:  Wageningen UR